Іван Лагвіновіч нарадзіўся 16 студзеня 1940 года на хутары Запрапасць, у пяці кіламетарах ад сяла Малькавічы Ганцавіцкага раёна. У сямнаццаць гадоў з’ехаў у Данбас. Скончыў горнапрамысловае вучэльню ў горадзе Снежнае і стаў шахцёрам. У трыццаць сем гадоў з прычыны прафесійнага захворвання перавёўся з шахты на абагачальную фабрыку слесарам. Пасля сыходу на пенсію у 1991 годзе вярнуўся на Радзіму.

З мая 1992-га года жыў у Баранавічах. Сябра Саюза беларусккіх пісьменнікаў з 1992 года. Першыя яго вершы ў 1960 годзе надрукавала газета “Чырвоная змена”.  На Украіне, працягваў пісаць вершы на беларускай і рускай мовах. Суаўтар выдадзеных там калектыўных зборнікаў: “Дорогие мои однополчане”, ”Зарницы”, “Очень вовремя мы родились”.

 Пасля вяртання на Беларусь пісаў выключна па-беларуску. Яго вершы друкаваліся на старонках рэспубліканскіх газетаў і часопісаў, уваходзілі ў зборнікі паэзіі “Агледзіны”. “Дзядзінец”, баранавіцкі літаратурны альманах «Святліца”. У 2002 годзе яго верш “Памірае паэт” надрукаваны ў калектыўным зборніку “Верш на Свабоду”.

 Аўтар кніг паэзіі: “Разлукі выраёвыя” (2000г.), “Піліпаўка” (2001г.), “Ляда юдолі” (2003г.), “Далёкае і блізкае” (2004г.), “Палыновыя кветкі” (2007г.). Перад смерцю паэт рыхтаваў яшчэ адзін свой зборнік, але, на жаль, не паспеў яго выдаць. Пахаванне Івана Лагвіновіча адбудзецца 31 сакавіка на радзіме паэта, у вёсцы Малькавічы Ганцавіцкага раёна.

Intex-press