Свята ладзілася грамадскім аб’яднаннем аматараў мастацтваў “Тур”, Брэсцкім абласным грамадска-культурным цэнтрам і Жабінкаўскім раённым гісторыка-краязнаўчым музеем, але “абрамлена” больш масіўна, бо з’яўляецца часткай праекту “Вёска, якая не павінна знікнуць”, што падтрыманы нямецкім фондам “Памяць, адказнасць і будучыня” і выконваецца ў супрацы з міжнароднай  грамадскай арганізацыяй “Узаемаразуменне”.  Такой вёскай у суботу былі Малыя Сяхновічы (30 жыхароў).

cms-image-000006680.jpg

Разагрэць фэст выйшлі дзве маладыя настаўніцы Жабінкаўскай музычнай школы – і пакінулі добрае ўражанне. Тонусна станьчыў і фальклорны дзявочы гурт “Тоніка”.  Потым здзівілі мешанінай польскай і палескай мовы (маю наўвазе канферанс) закардонныя, воляй Сталіна, беларусы з Бельска-Падляшскага — гурт “Жэмэрва”. Галасы маюць, аднак неблагія і волю да самадзейных канцэртаванняў, таму і жаданыя тут госці.

cms-image-000006681.jpg

Гурт з літоўскага Марыямпаля “Дзямедзіс” быў найбольш шматлюдны і найбольш…вальяжны, ці як. З інструментаў дзве скрыпкі ў жанчын, змушаючы да павагі памерамі кантрабас спадара сярэдняга веку, нейкі самабытны духавы інструмент яшчэ аднаго ўдзельніка… Зместам такой прывабнай формы былі добрая ігра і суладныя спевы, а потым фасонныя, выкшталцоныя такія народныя танцы. Пасля такога высокага класу расіянам з Бранскай вобласці давялося няпроста. Сустракалі, як водзіцца, па вопратцы. Як сваіх, у літаральным сэнсе, бо яна ж, фактычна, беларуская: вышыванкі з арнаментам, які нельга зблытаць з другім, суладнасць белага колеру ільнянога адзення і чырвонай вышыўкі… Вось толькі наконт лапцяў з ліпавага лыка з верхавымі мацаваннямі пад калена не пэўны.  Кіраўнік гурта заводзіў публіку, націскаючы на праваслаўе: шмат разоў прагалошваў напачатку “Христос Воскресе”, а напрыканцы ўзнёс “многие лета” кожнаму з калектываў-удзельнікаў і асобна арганізатарцы Ларысе Быцко.

cms-image-000006682.jpg

Свята доўжылася каля дзвюх гадзін. Камароў і мошак хутка выбілі, — той, які хацеў перарваць песню, быў няйначай падскробкам. Мясцовыя ўлады пастараліся: залілі смалой і засыпалі шчэбенем дзіркі ў асфальце на двухсотметроўцы ад галоўнай дарогі да музея і фестываль знялі дакументалісты (так што змогуць яго пабачыць і іншыя).

cms-image-000006683.jpg

cms-image-000006684.jpg

 Яўген БЯЛАСІН (фота аўтара)