Прафесар сустрэлася з карэспандэнтам “БК” і адказала на некалькі пытанняў.

 — З якой праграмай Вы працуеце ў нашым універсітэце?

— Спачатку прачытаю 2 лекцыі па краіназнаўству, потым 2 лекцыі — па гісторыі літоўскай літаратуры, а далей буду вучыць літоўскай мове. Навучу асновам  мовы з тым, каб потым можна было вучыць яе самастойна або дасканаліць з выездам у Літву. Агулам  будзе ў мяне па некалькі лекцый у дзень, да 20 сакавіка.

— Ці ёсць цікавасць да Вашай праграмы?

— Група набралася. Практычных заняткаў па мове больш, дык там кантакт будзе больш трывалы. Спадзяюся таксама на нейкія кантакты пасля курсаў.

— А ці выдадзіце нейкі сертыфікат пасля заканчэння свайго курса?

— Не ведаю, як універсітэт імя Пушкіна гэта бачыць. Гэта пачатак такі, раней такога не было. 

— Ці існуе нейкая больш шырокая рамка для Вашай працы?

— Дамова афіцыйная ёсць, і, спадзяюся, што гэта не разавае мерапрыемства і не на год. Бо ёсць магчымасць росту. Мы ж — суседзі. У мяне вялікая цікавасць ёсць да вашай літаратуры, культуры і традыцый. Як правіла, такія кантакты адбываюцца праз Цэнтры балтыстыкі, якіх многа. Наш праект падтрыманы Міністэрствам адукацыі Літвы. Так што ў цікавасці ёсць куды расці.

— Ваш універсітэт дзяржаўны?

— Частка студэнтаў навучаецца як “бюджэтнікі” — за кошт дзяржавы, частка — плацяць самі. Ад Віленскага ўніверсітэта мы адрозніваемся тым, што працуем больш міждысцыплінарна, маем вялікі гуманітарны ўхіл.

 Гутарыў Яўген БЯЛАСІН (фота аўтара)